Imię i Nazwisko - Romano Vargas
Nazwa kraju - Włochy Południowe, Republika Włoska
Wiek - 23
Charakter - Lovino jest uprzejmy i przyjazny dla kobiet (włoska miłość do pań), ale nie można tego samego powiedzieć o mężczyznach. Pomimo tego, że wydaje się być twardszy niż brat, jest równie tchórzliwy i niezdarny. Okropnie uparty, dąży do tego, by zawsze postawić na swoim. Jest bardzo nerwowy - przeklina ot tak, bardzo łatwo go zdenerwować i wyprowadzić z równowagi. Na co dzień przybiera obojętną, kwaśną minę, próbuje odgrodzić się od świata. Co jednak kryje się pod tą maską? Tego mogą dowiedzieć się tylko nieliczni. Nienawidzi, gdy ktoś dotyka jego loczka, ponieważ to dla niego coś, co uznaje za 'intymne'. Poza tym, jest wielką beksą, ale ukrywa to jak najbardziej potrafi. Na każdego spogląda podejrzliwie, przez mafię stracił do innych zaufanie. Dorastał pod okiem Hiszpana, co uważa w głębi duszy za wspaniały okres w swoim życiu. Pamięta jeszcze, jak w nocy przychodził do niego i wkładał mu swoje malutkie, zimne stópki między nogi, żeby się ogrzać... Właśnie przez to, Romano przejął większość jego obyczajów i kulturę oraz, ku zdziwieniu innych, jest wielkim amatorem pomidorów. Uwielbia oczywiście dobrą kuchnię, ale jedząc nigdy się nie spieszy. Preferuje sjesty i wygrzewanie się w południowym słońcu. Kocha również wina, ale łatwo go spić. Nie wie wtedy co robi, a gdy się o tym dowie, po prostu się wścieka. Przepada za kibicowaniem swoim piłkarzom z Antoniem. O właśnie, wracając do Hiszpanii. Jego relacja z nim jest naprawdę zagmatwana. Czuje się do niego przywiązany i uwielbia jego uśmiech, ale nigdy mu o tym nie powie. Tak naprawdę boi się do tego przyznać sam przed sobą. Zasada jest taka – im bardziej kogoś lubi, tym bardziej jest dla niego złośliwy. Wyjątek stanowią oczywiście panie, które uwielbia podrywać i zachowuje się przy nich względnie odpowiednio. Wielu powiedziałoby, że ma problem. Ale nie, Romano po prostu taki jest, i albo się go kocha, albo nienawidzi. Nie radzi sobie ewidentnie ze stresem, w trudnych sytuacjach panikuje i traci zdrowy rozsądek. Ponoć jeszcze nigdy nikogo nie przeprosił. Ile w tym prawdy? Cóż, trudno stwierdzić, ponieważ wszystko skrzętnie tuszuje i ukrywa. Jak każdy Włoch, ma temperament rodem z południa, często popada ze skrajności w skrajność. Jeśli chodzi o jego fratello... Romano jako dziecko był o niego zazdrosny, z powodu jego talentu do sztuki i ogólnego podobieństwa do ich dziadka. Teraz często wypiera się istnienia Feliciano, ale tak naprawdę troszczy się o niego jak na starszego brata przystało. Lovino był kiedyś zakochany w starszej od siebie Belgii, choć nigdy nie powiedział jej, co tak naprawdę czuje. Jako dorośli dogadują się całkiem dobrze i utrzymują przyjazne stosunki. Niemcy. Nienawidzi Niemiec, i nie znosi, gdy widzi z nim swojego brata. Wielokrotnie próbował zemścić się na pyrce, niestety kończyło się to dla niego fiaskiem. Jeśli mowa o Prusie, Romano chciał z nim kiedyś walczyć jako dziecko, ale okazał się on 'zbyt przerażający'. Teraz Prusak jest mu obojętny, w sumie nawet może mu zaufać.
Wygląd - Romano posiada ciemnobrązowe, proste włosy z długą grzywką opadającą na czoło. W przeciwieństwie do swego brata, ma ciemniejszą, oliwkową cerę. Ich wspólną cechą jest natomiast loczek, który w przypadku Lovino odstaje w prawą stronę. Oficjalnie nosi beżowy mundur, który wyglądem przypomina bardziej strój Hiszpanii niż Wenecji. Zakłada do tego wysokie, czarne buty. Jeśli chodzi o wzrost, jest, jak na Włocha przystało, nie za wysoki. Nie powala sprawnością fizyczną, ale kiedy trzeba, jest pierwszy do bójki. Jest również świetnym kieszonkowcem.
Inne :
Jego kwiatem narodowym jest stokrotka,
Uwielbia kraść pomidory Hiszpanii,
Obchodzi urodziny 17 marca,
Ma na imię Romano, tylko Antonio zwracał się do niego 'Lovino', co onacza 'przybyłem',
Do najbardziej nielubianych przez niego osób zalicza się Niemcy i Francję.