Toris Laurinaitis

Imię i Nazwisko : Toris Laurinaitis

Nazwa kraju : Litwa (lit. Lietuva)

Wiek : 19

Charakter: Toris na pierwszy rzut oka wydaje się osobą dosyć nieporadną i zagubioną. Prawda jednak tyczy się głównie drugiego punktu. Litwa dobrze radzi sobie nie tylko w domu (porządki itp.) ale również jest bardzo dobry w walce. Jest bardzo nieśmiały, co jest skutkiem tego że musiał się wiecznie komuś podporządkowywać. Również względem bliższych mu osób starannie dobiera słowa i stara się nie skrzywdzić drugiej osoby. Co innego gdy wybucha gniewem. Potrafi nie pomyśleć nad tym co mówi, a jego przemowa może się ciągnąc w nieskończoność. Szybko jednak odczuwa skutki swoich uniesień i strasznie się z tego powodu dołuje, w czym jest całkiem niezły. Potrafi siedzieć na miejscu i nic go z miejsca nie ruszy, dopóki ten w pełni i samodzielnie do siebie nie dojdzie. Mimo to jest bardzo pogodną osobą. Lubi rozmawiać z krajami bałtyckimi, Polską i opiekować się nimi. Stara się pocieszyć ich gdy są w złym nastroju, opowiada jakieś miłe historię, wspomina dobre czasy, robi wszystko by wywołać uśmiech na przygnębionym przyjacielu. Litwa uwielbia oglądać obrazy, czytać książki, odrywać się od rzeczywistości i wędrować myślami w nieznane. Wtedy zapomina o smutnej rzeczywistości i przypomina sobie, jak dobrze czasami pobyć samemu. Lubi być sam, w ciszy i spokoju, nikt wtedy nie zaprząta mu myśli a cisza miło szumi w głowie. Jest on jednak ciapą i często niezgrabnie ukrywa swoje uczucia. Dając przykład Rosji, Litwa często stara fałszywie się uśmiechnąć, ukrywając przy okazji swoje uczucia, zamiast tego wychodzi mu krzywy grymas, twarz robi się blada, a oczy ze strachem wędrują najdalej od Ivana. Wygląda wtedy jak trzęsący się wrak. Ma dobre kontakty z Ameryką, pracował u niego jakiś czas i miło go wspomina. W końcu Alfred był dla niego uprzejmy i dobrze go traktował w porównaniu z Rosją. Toris pamięta krzywdy mu wyrządzone lecz stara się także myśleć o miłych uczynkach. Jest to pewnie główny powód dla którego jeszcze przyjaźni się z Polską, z którym ciągle są zgrzyty. Pamięta o Grunwaldzie, o tym jak wielkim byli kiedyś państwem. Litwin jest bardzo pracowity, wszystko dopina na ostatni guzik, wszystko ma być perfekcyjne i dokładne. Nie żeby robił to z przymusu, przyzwyczaił się a nawet z czasem polubił. Sumiennie i z uśmiechem wykonuję swoją pracę często zadziwiając tym inne państwa. Dla niego jest to czysta rozrywka, może w tym czasie spokojnie pomyśleć, zastanowić się nad czymś,powzdychać. Przez ciągły stres często dostaje bólu brzucha i jest mu słabo. Jakkolwiek źle by się nie czuł, wstaje wcześnie rano i bierze się za pracę. Oznacza to że Litwa jest uparty, i to bardzo. Łatwo go przekonać do tego ze zrobił coś źle, niż że zrobił coś dobrze. Gdy ma coś zrobić, to robi od razu, ma dobrą pamięć więc o odkładanych pracach też pamięta... o ile takowe istnieją. Ma bardzo dobrą pamięć, co może zawdzięczać temu, że czesto robi za tło. Podczas różnych ważnych zebrań, bądź tych mniej ważnych, przysłuchuję się dokładnie wypowiadanym przez narody zdaniom, by potem je przemyśleć i wyciągnąć wnioski. Jako że długo pracował u Rosji, a u niego zazwyczaj odbywały się zebrania w sprawie wojen itp., dowiadywał się wielu ciekawych, bądź mniej ciekawych rzeczy, nie zawsze legalnie ( w większości przypadkach była to podsłuchana pod drzwiami rozmowa). Jego zamiłowanie do książek i zainteresowanie światem również przyczyniło się do rozległej wiedzy.
Litwa jest bardzo dobry w walce. Mimo że nie walczył już trochę czasu, nadal zachował wprawę i z łatwością posługuję się bronią. Gdy trzyma ja w ręku, staję się pewny siebie, a odwagą potrafi dorównać najmocniejszym. Jest bardzo dobrym strategiem, co często było potwierdzane w czasie bitew.

Wygląd: Chłopak drobnej postury mimo to dosyć silny i zwinny. Ma zielone, czasem niebieskie oczy, i falowane brązowe włosy sięgające ramion. Czasami wiąże je w niski kucyk, ponieważ tak jest wygodniej.