Kongeriket Norge

Imię i Nazwisko: Lukas Bondevik

Nazwa kraju: Norwegia (Kongeriket Norge/Kongeriket Noreg/Królestwo Norwegii/Norge/Noreg)

Wiek: ok. 20 lat lub więcej (ur. 17 maja 1812 – podpisanie konstytucji (7 czerwca 1905 – uzyskanie niepodległości od Szwecji))

Charakter:

Wiecznie zamknięty w sobie młodzieniec. Nie dlatego, że jest zbyt nieśmiały, aby się do kogokolwiek odezwać bądź zaczepić, ale dlatego, że nie ma żadnej ochoty do interakcji z innymi. Jego zdaniem każda istota ludzka to najbardziej irytująca rzecz na świecie (no, może prócz Islandii). Mówi sobie, że wolałby już zostać zjedzony przez swojego Trolla, niż zaprzyjaźnić się z kimś na poziomie głupiej nastolatki. Ma innych znajomych, których lubi słuchać lub sam z nimi rozmawiać. Wydają mu się o wiele bardziej interesujący od pozostałych. Otóż Norwegia posiada dar, dzięki któremu może widzieć istoty fantastyczne. Na swoje szczęście, mało jest takich osób, a już na pewno nie w gronie jego rodziny. Dzięki temu może dyskutować i znosić spojrzenia innych. Tych normalnych, którzy nie są godni zobaczenia ich. Jednak są czasami chwile, kiedy zmuszony jest się odezwać. W ten czas zamknijcie dzieciom uszy, ponieważ nie będą to miłe słowa. Lukas odzywa się tylko wtedy, gdy wymaga tego sytuacja, lub kiedy ma coś ważnego do powiedzenia drugiej osobie. Bardzo ważnego. Coś, co będzie wyzwiskiem bądź obelgą. Nie waha się przed obrażaniem innych, a sam jest świadomy swojego ciętego języka. Nie liczy się ze zdaniem innych, a robi to, co on uważa za stosowne. Jak już można zauważyć, chłopak bije arogancją i wyższością. Na innych patrzy z góry, aby sami nie zauważyli jego niższości. Nienawidzi być popychadłem ani inną rzeczą tego pokroju. Być może to dlatego stara się odpychać innych i ich do siebie nie dopuszczać. Nie daj Boże, jeszcze by się przy nich otworzył i co wtedy? Woli pozostać taki, jaki jest. Czy tego chce, czy nie. W jego charakterze jest więcej wad, niż zalet. Samolubny chłopak, który zachowuje się jak paniczyk, a tak naprawdę tchórz. Boi się prawie wszystkiego. Boi się tego, że kiedyś może zostać sam. Dreszcze go przechodzą na samą myśl, że rodzina może się od niego odwrócić. Czy naprawdę tak dużo dzieli go i jego braci? Może gdyby był trochę milszy i lekkoduszny, to wtedy nawet by o tym nie myśleli…? Nie, absolutnie nie. Jeśli kochają, to nie zostawią mimo wad. Jego światopogląd zatrzymał się gdzieś w oddali, dlatego wydaje się być staroświecki. Gardzi niższymi, a podlizuje się wyższym. Może się tak nie wydawać, ale tak naprawdę chłopak jest na skraju załamania. Czasami sam sobie przeczy i nie wie co powiedzieć, a nieraz po prostu zostawia wszystko innym, mając to w głębokim poważaniu.

Wygląd:

Mimo swojego silnego charakteru (w pewnym stopniu), chłopak nie może pochwalić się takim samym ciałem. Lata upadków i wzlotów przetrwał z przeciętną posturą. Nie może pochwalić się mięśniami, które są znikome ani dużą siłą w barkach, ale niezbyt mu to przeszkadza, dopóki ktoś nie zacznie go wyśmiewać z tego powodu. Czasami żałuje, że jest taki, jaki jest, ale co poradzić. Nie wszystkich matka natura hojnie obdarowała. Cieszy się z tego, że nie jest najgorzej. A gorzej mogło być.
Rzeczą, a raczej częścią ciała, którą może się pochwalić, to nogi. Długie i smukłe. Nie jest dziwne również to, że Norwegia nie należy do otyłych. W pewnym stopniu stara się mieć normalną wagę, a może nawet nieco chudszą, ale zdarza się tak, że całkowicie zapomina o jedzeniu bądź odwrotnie – zapomina, że żołądek człowieka ma jednak jakiś limit.
Nie można powiedzieć, że Lukas jest przystojny. Jest on raczej ładny, jeśli ktoś ma go opisać jednym słowem. Posiada jasne blond włosy, ale pod słońcem nie można zidentyfikować ich koloru, ponieważ w jednej chwili wydają się mieć barwę białą, a za chwilę kolor ich powraca do normalnego koloru. Czupryna nie jest za krótka ani za długa. Ma taką długość, aby zasłaniać jego uszy. Przez to Lukas po lewej stronie spina je spinką w kształcie krzyża Nordyckiego, a prawa strona bezwładnie zakrywa jego oko. Mimo że jego oczy zazwyczaj są przymknięte bądź po prostu zamglone albo sprawiające wrażenie zaspanych, chłopak jest czujny. Tęczówki mają kolor jasnego granatu, choć czasami wydają się nawet ciemniejsze. Ich wielkość również nie jest przesadna. Tak naprawdę nie wiadomo, jak szeroko może je otworzyć, ponieważ rzadko zdarza mu się to zrobić.
Ubiera się schludnie, jak na niego przystało. Często ubiera się w granatowy strój marynarski z czarnymi dodatkami, takie jak skórzane rękawiczki, a rzadziej w zwyczajną, białą koszulę w niebieskie paski i czarne, eleganckie spodnie. Jeśli bardziej rozpisać opis jego ubioru marynarskiego, to można wyszczególnić czarny pasek, przewiązany przez pas oraz liliowy beret. Zakłada zawsze czyste czarne buty.

Inne:
Ciekawostki:

# Umiejętnie gra na skrzypcach;
# Jest jedną z postaci, która potrafi widzieć postacie fantastyczne;
# Towarzyszy mu zielony Troll;
# Niektórzy mówią, że magia również nie jest mu obca;
# Z tyłu głowy ma loczek, który nigdy nie poznał zasad grawitacji, ponieważ nie ma żadnej styczności z jego ciałem;
# Nie jest wysoki, jednak jest wyższy od Islandii, ale niższy od Danii;
# Jeden z Magic Trio;
# To nie żart, ale Lukas posiada różową przytulankę w kształcie królika;
# Zwraca aż za dużą uwagę na schludność;
# Kawa. Pije kawę, a może nawet trochę za dużo;

Relacje:

Islandia – teoretycznie jego młodszy brat. Jego zdaniem jest to jedyna na świecie osoba, o którą tak bardzo się troszczy. Gdyby mógł, co krok robiłby mu zdjęcia bądź go karmił, ale ten najwidoczniej się do niego nie przyznaje. To nie przeszkadza mu w kazaniu nazywania go „braciszkiem”.

Dania – najbardziej irytujący kraj ze wszystkich Skandynawów. Co rusz życzy mu upadku, bije go i powtarza, jaki to on irytujący nie jest. Wyraża do niego ciągłą niechęć, lecz sam nie wie, czy gdyby doszło co do czego, to zostawiłby go na pastwę losu.

Szwecja i Finlandia – niestety, relacje z tymi oboma krajami nie zostały opisane, lecz można powiedzieć, że niczego złego nie ma do Szwecji. No, może coś tam jest, ale niezbyt to pokazuje. Co do Finlandii, tu już jest gorzej. Nie pała do niego sympatią, a już na pewno nie będzie go uważał za jednego z braci.

Anglia - jeśli nadal uważasz, że twoje postacie są lepsze od moich, to możesz się schować, Sherlocku.

Reszta świata – Nor podchodzi do innych neutralnie i na swój sposób. Dla niektórych może być chamski i chłodny, a dla innych życzliwy i dosyć uprzejmy. Zależy to od jego humoru lub historii z danym państwem.