Skocznia Narciarska

{Jaki długi opis xD}

Ano tak. Duża skocznia, gdzie na co dzień ludzie trenują, czasem odbywają się zawody. Punkt konstrukcyjny: 120 metrów. W budynku po prawej znajdują się łazienki, przebieralnia, kawiarenka i parę innych drobiazgów tego typu.
Rod umówił się tu z Polakiem. Punkt 14.00. Przyszedł nieco wcześniej w swoim płaszczyku i kozakach typu oficerki. Trzymając w jednej ręce torbę, gdzie skrył swój kombinezon i w drugiej narty, odpowiednio do skoków wydłużone i zagięte. Zerknął w prawo, zerknął w lewo. Polaka jeszcze nie ma. Okej. Poszedł się przebrać w swój bladoliliowy strój i nałożyć ciemnofioletowy kask.

Feliks przyszedł z torbą w której znajdowały się narty i strój. Chłopak szybko poszedł się przebrać później wychodząc z przebieralni rozejrzał się po budynku. Wzrokiem odnalazł Austrię i poszedł do znajomego. Feliks miał na sobie różowy kask, a strój był koloru różowo-czarnego.
- Cześć Rod! -wykrzyknął uszczęśliwiony Polak.

Jeden krzyk. Głos, którego w tym natężeniu pomylić nie podobna. Spojrzał ze spokojem spod ściany, którą chwilowo podpierał na Polaka.
- Grüß Gott, Polen - odparł swym pozbawionym burzliwych uczuć głosem. Jego czarne jak Noc narty opierały się o ścianę obok niego, a sam Austriak nie miał na razie ochoty się ruszać spod daszku. Nieco prószył śnieg. Rod spojrzał na chorągiew określającą wiatr. Było lepiej niż na początku - Chyba mamy szczęście, wiatr się uspokaja...

Feliks stał obok Austriaka pod daszkiem i przyglądał się spadającym płatkom śniegu.
- Totalnie to tak... - spojrzał na chorągiew wyznaczającą wiatr. - Generalnie to niedługo będziemy mogli zacząć jazdę na nartach - Feliks uśmiechnął się do Roda. Strasznie cieszył się na myśl spędzenia wspólnie wolnego czasu na nartach. Chłopaka szczególnie ucieszył fakt sprzyjającej pogody.

Czy on też się cieszył? Ależ oczywiście! Ale też nie dawał po sobie tego poznać. Bo i po co? Spojrzał na Polaka z lekko uniesionymi brwiami.
- Zaiste.. Waść już po rozgrzewce, hm?
On już był po rozgrzewce, wszak przeszedł piechotą z... 6 kilometrów! A rozgrzewka ważna rzecz...

- Totalnie to jeszcze nie, generalnie to nie miałem kiedy i o mało co się nie spóźniłem.
Oczywiście jak zwykle trochę zaspał i za nim zorientował się która jest godzina to musiał szybko biec aby zdążyć na pociąg.
Feliks spojrzał na swoje różowe narty oparte o ścianę. Rozgrzeję się w czasie jazdy.

- Ouh... Skakać bez rozgrzewki może być bardzo niebezpieczne... - odparł zaskoczony. Po czym spojrzał na transport do punktu wybicia. Z jednej strony kolejka linowa, z drugiej duuuża ilość schodów wiodąca do góry. Wziął swoje narty w rękę.
- Może więc mały wyścig na górę? - zaproponował z jednym kącikiem ust wyżej.

- Bardzo chętnie. Przy okazji trochę się rozgrzeję - uśmiechnął się do Austriaka. Polak ucieszył się na myśl o wyścigu z Rodem. Wziął swoje narty w rękę, które dotychczas były oparte o ścianę.
- No to co zaczynamy? - spojrzał na dużą ilość schodów prowadzącą w górę.

Chwycił też swoje narty, już pewniej. Ah, tak? To cię trochę zmotywujemy, Polen... Podszedł do niego i klepnął go w ramię.
- Jak tyle będziesz się zastanawiać, to przegrasz. Ostatni stawia wygranemu grzańca, Polen!
I z tymi słowy puścił się pędem w kierunku schodów i dalej do góry.

Słysząc te słowa Polak szybko pobiegł za Austrią. Po chwili udało mu się go dogonić.
- Ja nie przegram zobaczysz - uśmiechnął się do Austriaka i popędził jak najszybciej.
Feliks w czasie biegu spojrzał w górę. Wydawało się, że schody praktycznie ciągną się w nieskończoność. Po paru minutach Polak trochę był zmęczony ciągłym biegiem w górę, ale starał się tego nie okazywać. Spojrzał w górę schodów wciąż było bardzo dużo i praktycznie nie widział końca.
W końcu Feliksowi udało się dotrzeć na miejsce. Ciężko dysząc zaczął rozglądać się wokół. Chłopakowi bardzo spodobały się piękne widoki z góry oraz roztaczające się w oddali lasy. Oparł się o barierkę wciąż ciężko sapiąc.

(Pozwolisz na roll? Rzucę kostką 12-ścienną na średnią prędkość:
Austria: 6
Polska: 2
Wut? Chyba moje kostki cię nie lubią ^^""" )

Skakał ze schodka na schodek jak koziołek wychowany w górach.Wszak Rodi ZOSTAŁ wychowany w górach, więc coś z takiego koziołka ma. Ale i on po chwili czuł zmęczenie. Mimo wszystko wyprzedził Polaka i pierwszy wbiegł na metę.
- ... - chciał coś powiedzieć, ale zadyszka wzięła górę, więc dał sobie chwilę na złapanie oddechu - Mówiłeś coś o wygranej, Polen?
Spojrzał na niego nieco ubawiony, ale też i zadowolony.. Po czym rozejrzał się. Tak, zaiste... Wspaniałe widoki...

( Mi też podobnie wyszło )

- Ehh... nieważne - Polak lekko westchnął zawiedziony przegraną. - Za to miałem niezłą rozgrzewkę. Normalnie to bym totalnie wygrał gdybym wcześniej trochę się rozgrzał. Naprawdę liczył na to, że wygra ten wyścig z Austrią. Następnym razem nie przegram.
Feliks oparł się o barierkę i zaczął przyglądać się pięknym widokom. - Ale tu ładnie.

(To przejmij rollowanie, jako admin c: )

- Nie prognozujmy tego, co już minęło - odparł nieco wesoło. Zerknął na stok. Ten świeży śnieg... Wklepał kod i przeszły dwie małe rozgarniarki, robiące drogę dla nart. Jechanie na czysto spadniętym na rozbiegu mogłoby być niebezpieczne...
- Chciałbyś acan jechać pierwszy, czy mi przypadnie ten zaszczyt? - zapytał, zerkając na niego.

Nie zapominaj o pogrubianiu dialogów.
(... proszę? XD)

( XD ^^)

- Jedź pierwszy - Feliks uśmiechnął się do Austriaka. Postanowił nie martwić się przegraną podczas tego szalonego wyścigu w górę. Z resztą był strasznie ciekaw jak wyjdzie Rodowi jazda na nartach. Chłopak spojrzał w dół zjazd był całkiem spory. Niestety zawsze wejście na górę zajmuje więcej czasu niż sama jazda.
- Zobaczymy kto dalej skoczy - mówiąc uśmiechnął się szerzej. Tym razem postanowił nie przegrać.

- Oczywiście...
Usiadł na belce obok i zamontował sobie narty na nogach. Po kilku chwilach siedział już na belce startowej nr 16 i spoglądał w dół. Ta piękna wysokość... Wpasował się nartami w rynny i nieco upewnił w ich ślizgu. Zerknął tylko na wyznacznik wiatru. Odetchnął głęboko i ruszył...

(Czekam na roll ^ ^ Btw, czym rzucasz? )

Feliks obserwował uważnie skok Austriaka i stwierdził, że nawet nieźle skoczył. Chłopak po skoku znajomego usiadł i włożył swoje różowe narty. Chwilę posiedział i po kilku minutach przygotowań wystartował. Po dość długim skoku odpiął swoje narty i podszedł do Roda. Feliksa ucieszył fakt, że skoczył dalej niż kolega.
- Czy masz ochotę na małe zawody? - uśmiechnął się do Roda.

( Rzut kostką: Austria - 4
Polska - 5 )

Skoczył nieco bliżej, niż liczył. I nieco bliżej od Polaka. No cóż...Poczekał na niego koło wyciągu.
- Dlaczego by nie... Po trzy skoki, acan?
Zaproponował, przyglądając się mu. Zaraz mu pójdzie lepiej, zobaczycie!

- Zgadzam się - uśmiechnął się do Austriaka. - Ale tym razem ja skaczę pierwszy.
Chłopak poszedł do wyciągu z krzesełkami i wsiadł na krzesełko. W czasie jazdy w górę obserwował przepiękne widoki. Feliksowi humor wyjątkowo dopisywał, więc uśmiechnął się sam do siebie.

Jemu też nawet humor dopisywał, aczkolwiek o jego uśmiech ciężko było kiedykolwiek. Siadł naprzeciwko Feliksa i obserwował krajobrazy z wysoka.
- Góry zimą są tak piękne... - mruknął zafascynowany. Ileż to już wierszy, ileż kompozycji utworzył na ten temat? Pipifein~

- Tak bardzo piękne - uśmiechnął się do Austriaka. Na Feliksie góry o każdej porze roku zawsze robiły ogromne wrażenie.
Po paru minutach przyjemnej jazdy dotarli na szczyt i chłopak ponownie przygotował się do startu i skoczył. Odpiął narty i odszedł w bezpieczne miejsce znajdujące się na tyle blisko aby obejrzeć skok Roda.

Dojechał wraz z nim, oglądał jego skok z wysoka. Cieszył się, że Polak nie robi mu kłopotów. Zwykle by się już pewnie ze trzy razy pokłócili, prawda? A tak trening przebiega nawet przyjemnie...
Rod przygotował się i skoczył również. Miał nadzieję skoczyć dalej chociaż raz, wszak duma kraju Alpejskiego nieco boli...

( Polska-3, Austria- 4)

Feliks z ciekawością obserwował skok Roda. Bardzo lubił patrzeć na skoki narciarskie, a w szczególności skoki znanych mu osobiście osób. Po skoku Austriaka Polak podszedł do niego.
- Całkiem nieźle skoczyłeś - uśmiechnął się.

No, jeden skok za nami! Właściwie dwa, ale jeden wygrany.
- Mamy remis, Paniczu Feliks... Pański skok był również bardzo dobry.
Odpiął narty i z malutkim uśmieszkiem wraz z nim powędrował do wagonu.

- Dziękuję - uśmiechnął się do Roda. Razem z Austriakiem wszedł do wagonu obserwując przepiękne widoki. Feliksowi chyba nigdy nie znudzi się przejażdżka wagonem w górę i zawsze przepiękne widoki robią na nim ogromne wrażenie.
Po paru minutach dojechali na górę i znowu przygotowywał się do skoku i skoczył.
Odpiął narty i poczekał na Austriaka w tym samym miejscu co przedtem.