Lodowisko .

Nie mógł powstrzymać cisnącego się na usta uśmiechu. No co poradzić, że był po prostu, najzwyczajniej w świecie, lepszy w tej dziedzinie? Przytrzymał Hiszpankę, żeby przypadkiem nawet nie pociągnęła go ze sobą na lód. To nie było takie znowu trudne, mimo w zasadzie kiepskich warunków, bo ślisko było i w ogóle...
- Jasne, że to nie jest trudne. Wręcz bardzo proste. - Spróbował nieco puścić Isabel, żeby mogła sama chociaż stanąć w miejscu. Skoro nie umiała jeździć, to nie będzie nie wiadomo czego od niej wymagał. Na razie warto zacząć od podstawowych wręcz podstaw. - Łyżwy i rolki to w zasadzie to samo... Z tym chyba miałaś większe doświadczenie... czy jednak nie?

No, podstawy opanowała dosyć szybko. Potrafiła już stać i to wyprostowana. Był postęp.
– Oczywiście, mam rolki w domu! – uśmiechała się. Sporty na słoneczku to ona lubiła.
– skoro to to samo, to nie powinnam mieć problemu ~ – i ruszyła podobnie. Pierwsze dwa metry nie były najgorsze. Potem zaczela energicznie machać rękoma by nie stracić równowagi.

-Znaczy to nie jest dokładnie to samo, no, ale... - w sumie nie zdążył skończyć, bo Hiszpanka mu "uciekła". Wzruszył tylko ramionami i pojechał powoli za nią. - Nie machaj aż tak rękoma, bo jeszcze szybciej wylądujesz znowu na lodzie. - On na przykład jechał sobie obok niej z założonymi za plecy rękoma i nie wyglądało na to, żeby miał się wywalić.

Musiała ustać, bo rzeczywiście jeszcze troche a by sie wywaliła. Popatrzyła jak to robił Dan. Wzieła głęboki wdech i próbowała go naśladować. Tyle, źe ręce z tylu nie są zalecane dla początkujących, więc hiszpanka znalazła się blisko lodu szybciej niż sie można było spodziewać.

Znowu się wywaliłaNo to pięknie... Że już trochę odjechał, zanim się zorientował w sytuacji, to zawrócił.
- Powiedziałem, żebyś tak nie machała rękoma, a nie, żebyś ich w ogóle nie używała. – Stanął obok niej. – Więc nic dziwnego, że się wywalasz…
Nie nadawał się na nauczyciela, ale mógł jakoś chociaż spróbować… Co prawda chyba każdy nadawałby się na nauczyciela oprócz Duńczyka. Na przykład Kanada. Ten to się chyba urodził na lodzie… Ale Matta Dan na razie ani nie widział, ani nie słyszał i to wcale nie dlatego, że cała reszta nie zwracała na bliźniaka Ameryki uwagi. I dobrze. Jakoś sobie poradzę… taa…

Boli boli boli... Chce pomidorka pomyślała Hiszpanka. Po upadku trzeba było znów wstać i tak też zrobiła. – To nie do końca rolki ... nie ma kółek– stwierdziła odkrywczo. – Skoro jesteś taki chętny, to mnie ucz, por favor.– no co zrobić. Hiszpanka od sportów zimowych powinna sie trzymać z daleka. Za to letnie...albo taka piłka nożna. Fajna gra bez lodu.

Tekstu o kółkach nawet nie skomentował. I pięknie. Jednak wyglądało na to, że skończy jako instruktor. Co niezbyt mu się uśmiechało, ale skoro już go prosiła... Znaczy... chyba go prosiła. Tak mu się wydawało. Nie miał głowy do zbyt wielu języków.
- No dobra... - Złapał ją za rękę. Najwyżej poleci razem z nią. Trudno, zaryzykować można. - Na początku powinnaś spróbować nie tyle jeździć, co nawet chodzić. Tylko spokojnie, nikt cię nie pogania. Lepiej dłużej próbować niż cały czas się zbierać z lodu. - Stanął przed nią, celem demonstracji następnej części swojego małego wykładu. - Później trzeba dobrze ustawić łyżwy, to najważniejsze. Czubki łyżew powinny patrzeć na boki, a nie równolegle. Ważna jest też odpowiednia postawa, żeby utrzymać równowagę. Nie można się wychylać do przodu ani do tyłu. Trzeba pamiętać, że na lodzie trzeba uginać kolana. Nie możesz też za bardzo machać rękoma, o tym ci już mówiłem, bo nic Cię wtedy nie stabilizuje. Jeżeli chcesz się odpychać nogami, górna część ciała musi być stabilna. I tyle. Powinnaś sobie poradzić.

Słuchała, a raczej próbuje. Może i doszło do niej co drugie słowo, ale to wystarczająco, by się prawidłowo ustawić.
- nogi...ręce...nie wychylać...i do przodu – najpierw zaczeła małymi krokami jak Duniec radził. Całkiem dobrze jej szło, pewnie dlatego bo to nie było takie trudne.
– myślisz, że już moge jechać?

Paczyła na Turka nieco zdziwiona. Przesadzał, zdecydowanie przesadzał. No bo co takiego mogło mu się stać? Ona też wyrżnęła, a jakoś nie narzeka, ale cóż zrobić, nie zostawi go tutaj.
- Dobry Sadik, dobry. Teraz grzecznie wstaniesz i spróbujesz jeździć mając beznadziejną nauczycielkę, nieprawdaż? - poczochrała go po włosach. Skoro ten udaje dziecko chwilowo będzie udawać, że nim jest.

Zrobił minę małego dziecka kiedy go poczochrała po włosach. Podniósł ręce do góry i rzekł z radosnym głosem
- Evet! Ale nauczycielka nie jest beznadziejna - I się wtulił

To najkrótszy mój post w życiu! O_O

Ewidentnie się cieszył, a przynajmniej tak wyglądał. Czasem dobrze mieć kogoś kto stwierdzi, że nie jest się beznadziejnym, gdyż sam jest gorszy. Niby wiesz, że tylko pociesza, ale cudze nieszczęście zawsze lepsze, niż własne.
- Może masz rację, jednak on jest lepszy - spojrzała wymownie w stronę Duńczyka i Hiszpanki, dalej będąc wtuloną w Turka. Jak już tuli... - No to próbujemy ponownie! - rzekła podnosząc się razem z Sadikiem, tym razem bez przewrotki. [Oni siedzieli, ne?]